Feliks Nowowiejski

(ur. 7 lutego 1877 w Wartemborku – obecnie Barczewo na Warmii, zm. 18 stycznia 1946 w Poznaniu) – polski kompozytor, dyrygent, pedagog, organista-wirtuoz, organizator życia muzycznego, szambelan papieski.

I.Życiorys

Początkowo uczęszczał do szkoły muzycznej w Świętej Lipce (1887-1893), gdzie kształcił się w zakresie przedmiotów muzycznych. Od 1893 przebywał w Olsztynie i podjął tam pracę w pruskiej orkiestrze pułku grenadierów, komponował utwory dla orkiestry wojskowej i zespołów amatorskich. Dzięki nagrodzie uzyskanej w Londynie w 1898 za kompozycję „Pod sztandarem pokoju” mógł podjąć studia w Konserwatorium Juliusza Sterna w Berlinie (1898), później kontynuował naukę w Szkole Muzyki Kościelnej w Ratyzbonie (1900), w Akademickiej Szkole Mistrzów Maxa Brucha w Berlinie (1900-1906) oraz na Uniwersytecie Berlińskim. W latach 1898–1900 pracował jako organista w kościele św. Jakuba w Olsztynie. Prowadził działalność pedagogiczną w Krakowie, Berlinie i od 1919 w Poznaniu. Często koncertował także jako muzyk-wirtuoz w kraju i za granicą. Brał czynny udział w życiu społecznym.

15 lipca 1910 w Krakowie, w 500 rocznicę bitwy pod Grunwaldem, zebrane na placu Matejki, przed odsłoniętym Pomnikiem Grunwaldzkim chóry, pod batutą Feliksa Nowowiejskiego zaśpiewały po raz pierwszy słowa „Roty” Marii Konopnickiej do którego to wiersza Nowowiejski napisał muzykę. Mieszkał wtedy w Krakowie przy ul. Floriańskiej 20, fakt ten uczczono umieszczając, w 2010 roku, przy wejściu do kamienicy pamiatkową tablicę, w 100-lecie skomponowania melodii.

Feliks Nowowiejski z orkiestrą leśników
źr. Cyfrowe Repozytorium Lokalne Poznań
źr. Cyfrowe Repozytorium Lokalne Poznań

Pogrzeb artysty, który odbył się w Poznaniu 22 stycznia 1946, stał się manifestacją narodową. Przed ratuszem wykonano m.in. psalm Mikołaja Gomółki, motet autorstwa Orlando di Lasso i własny hymn "Ufajcie" Nowowiejskiego. Tłumy zaintonowały "Rotę".

I.Dorobek artystyczny

marsz
„Pod sztandarem pokoju”
1898 nagroda uzyskana w Londynie
oratorium
„Powrót syna marnotrawnego”
1902 nagroda im. G. Meyerbeera
uwertura
„Swaty polskie”
1903 nagroda im. Ludwiga van Beethovena
poematy symfoniczne op.17
nr 1 „Beatrycze”
1903
poematy symfoniczne op.17
nr 2 „Nina i Pergolesi”
1905
poematy symfoniczne op.17
nr 3„Śmierć Ellenai”
1915